Na een rustige opstart vertrokken we om 9.10 uur vanuit Watkins Glen richting Niagara Falls. Om de reistijd enigzins te beperken besloten we om het grootste deelvia Insterstate 90 richting Buffalo te rijden. Het eerste gedeelde reden we echter im noordelijke richting Geneva on the Lake vlak langs de Seneca Lake. over Highway 14. Dit was echt een hele mooie route langs vele wijnboerderijen en schitterende landhuizen, in tegenstelling tot eerdere ervaringen in NY State was dit toch duidelijk een zeer welvarend gebied. Het stadje Geneva on the Lake sprong er echt uit met mooie villa's een mondaine straatjes. Vlak na Geneva draaiden we de Interstate 90 (tolweg: $8,70) op om vervolgens in een kaarsrechte weg richting Buffalo te koersen. Niet echt veel te zien maar wel een snelle verbinding. Voor Buffalo kwamen we in een kleine file terecht voor de tolpoorten en vervolgens bij de brug over de Niagara River (tolbrug: $2,-). Rond lunchtijd (13.00 uur) kwamen we aan in Niagara Falls (USA kant).
Over de grens naar Canada
@Niagara Falls (USA)
Nadat we de camper hadden geparkeerd in een rustige straat een paar blocks van de Falls besloten we eerst maar eens een lekkere lunch te nemen. Al snel viel de keuze opHardrock, een favoriet restaurant voor ons! De alltime favourite "Jumbo Cumbo" en een lekkere Caesar Salad waren weer top! Met een goed gevulde maag gingen we op weg naar de American Falls. En dat was toch een beetje een tegenvaller vonden wij...Natuurlijk: het natuurgeweld is indrukwekkend maar het zicht vanaf deze kant is beperkt. We hadden dit ook al in diverse verslagen gelezen en vandaar de keuze gemaakt om de grens over te steken en daar een campground te zoeken. Vandaar uit konden we dan de Canadese kant (Horseshoe Falls) bekijken. Na een korte wandeling langs de watervallen en door de winkeltjes besloten we om door te rijden richting onze campground. Daarbij stuiten we op een klein probleempje: we wisten niet zeker of wij met onze camper over de Rainbow Bridge mochten rijden richting Canada. Deze brug mag niet gebruik worden voor commercial trucks. De definitie hiervan is niet geheel duidelijk. Op de Highways rondom NY wordt een camper ook beschouwd als een commercial truck volgens de manager van het verhuurstation; leek ons onwaarschijnlijk maar ja...je weet nooit! De agenten op de straten wisten het ook niet echt dus besloten we het er maar op te wagen. Tot onze opluchting stonden er inmiddels meer RV's voor de tolpoort in de file. Het was erg druk maar na een half uurtje wachten mochten we na betaling ($6,50) door richting de grenscontrole. Nadat we waren aangesloten in de rij voor bussen, caravans en RV's moesten we opnieuw wachten; er stonden nog touringcars voor ons volgepakt met Chinese toeristen...
Aankomst op Yogi Bear Jellystone (Canada)
Mads speeltuin @Jellystone
....En dat ging dus even duren! Alle passagiers moesten één voor één naar binnen voor de paspoortcontrole en de nodige stempels! En dat voor twee bussen; voor ons restte niets anders dan rustig wachten en genieten van het tafereel en een zak met jellyebeans. Na ongeveer drie kwartier zat iedereen weer in de bussen en waren wij eindelijk aan de beurt. Wij mochten blijven zitten van de douane en na een paar simpele vragen en een blik naar Mads achterin de RV verdween de douanier naar binnen voor de noodzakelijke stempels. Na vijf minuten waren we ready 2 go: Canada here we come! Onze campground lag vlakbij, na 10 minuten stonden we bij de receptie voor de check-in. De tocht over de grens (10 km) had ons uiteindelijk 1,5 uur gekost! De commerciële campground (Yogi Bear`s Jellystone Park) was erg luxe ten opzichte van de campgrounds die we in de State parks hadden uitgekozen. Daarintegen is de sfeer en ligging op zo'n camping altijd minder maar zijn de faciliteiten zeer goed te noemen. Mads had de grote speeltuin al ontdekt en was niet meer te houden! Sharon ging alvast een wasje draaien en Harm ging in de weer met de BBQ. `s Avonds kregen we ook nog buren, een Canadees echtpaar van Zuid-Koreaanse afkomst. De grote caravan bleek nog helemaal nieuw en ook hadden ze geen ervaring met kamperen bleek wel...In het donker werden alle aansluitingen gezocht maar dat verliep niet geheel vlekkeloos en ging gepaard met de nodige discussies onderling, wij konden een glimlach niet onderdrukken en met een paar handige tips lukte het hen toch om alles op de goede plaats te krijgen...